Liczbę próbek potrzebnych do badań, miejsce ich pobrania oraz położenie osi karbu i próbki ustalają normy przedmiotowe lub warunki techniczne.
Odcinki próbne, z których wykonujemy próbki, należy wycinać "na zimno" na obrabiarkach do skrawania metali. Unikać należy przy tym miejscowego nagrzania lub zgniotu, które mogłyby zmienić własności próbki. Dopuszczalne jest wycinanie odcinków próbnych za pomocą palnika acetylenowego lub nożyc, ale należy wówczas przewidzieć taki naddatek przeznaczony do usunięcia za pomocą obróbki wiórowej, aby mieć pewność, że własności materiału samej próbki nie uległy zmianie.
Obróbka samych próbek powinna być całkowicie wiórowa. W pewnych przypadkach, przewidzianych w normach przedmiotowych, dopuszcza się pozostawienie jednej z bocznych powierzchni surowej, a dla wyrobów o grubości nominalnej 10 mm i poniżej - obydwu powierzchni surowych. Gładkość powierzchni próbki wywiera pewien, choć nieznaczny wpływ na udarność.
Karb wykonuje się za pomocą frezowania lub wiercenia i przecinania. Niedopuszczalne są na dnie karbu rysy wzdłużne widoczne nieuzbrojonym okiem, pochodzące od obróbki wiórowej. Promień zaokrąglenia i głębokość karbu mają bardzo duży wpływ na udarność próbki.
Wyniki prób udarności są porównywalne tylko dla próbek o jednakowym kształcie.
Nacięcie karbu na próbce wykonuje się w celu wywołania spiętrzenia naprężeń powodującego pęknięcie próbki wykonanej z materiału plastycznego. Przeprowadzenie próby udarności próbki bez karbu wykonanej z takiego materiału byłoby w ogóle niemożliwe, ponieważ próbka uległa by tylko zgięciu.
Nie należy stosować do badań: próbek skrzywionych i z pęknięciami hartowniczymi, próbek z wgniotami i zadziorami na krawędziach.
Próbę udarności stosuje się do złączy spawanych i zgrzewanych doczołowo o dowolnym kształcie.
Badania udarności w tym przypadku ma na celu ocenę zachowania się złącza w warunkach sprzyjających kruchemu pękaniu pod wpływem dynamicznego działania siły na próbkę przy określonej temperaturze.
Próbki do badań udarności wykonuje się z karbem typu ,,U", które są również rozmieszczone względem złącza. Próbki wykonuje się wg. Normy PN-79/M-69733.
karb na środku spoiny
na granicy spoiny i materiału
poza spoiną
Rys.6 miejsce umieszczenia karbu dla próbek spawanych.